این روزها که جهان دیوانهوار چون زنگی مستی تیغ خشم و طمع در دست گرفته و نه مرز و حریم میشناسد و نه زن و کودک، این روزها که آوارگی کودکان اکراین و غزه قصه نیست که سوگی است بر دل نشسته، این روزها که دیگر روز نیست که شبی است بیپایان و گویی بی سحر... تنها ایمان است و امید که ما را قوی میدارد و این معجون عشق تنها قوت جانی است که مادران را با عشقی مادرانه نسبت به همه کودکان جهان بر آن میدارد که هم خود قوی بمانند و هم کودک آگاه و قوی بار بیاورند.